Читати книгу - "Степовий пірат"

Avrich Paul, Anarchist Portraits. — Princeton, 1990.

Babel Izaak, Dziennik 1920, Opowiadania, Zmierzch, przeł. Jerzy Pomianowski. — Warszawa 2000.

Bakunin Michał, Anarchistyczne programy, [b. tłum]. — Poznań 2005.

Bazylow Ludwik, Historia Rosji, tekst obejmujący lata 1917—1991 napisał Paweł Wieczorkiewicz. — Wrocław 2005.

Bierdiajew Mikołaj. Rosyjska idea, przeł. JC. — S.W, Warszawa 1999.

Chojnowski Andrzej, Bruski Jan Jacek. Ukraina — Warszawa, 2006.

Dąbrowski Ryszard. Likwidator na Ukrainie 1920. — Białystok 2008.

Gierasimienko K. W. Machno: jedna z prawd, przeł. Lech „Lele” Przychodzki. — Lublin-Mielec, 2003.

Górski Rafał, red., Anarchosyndykalizm. Strajki, powstania, rewolucje 1892—1990. Wybór tekstów, tłum. Iwo Czyż et al. — Poznań-Kraków, 2006.

Grekow B.D, Bachruszin S.W, Lebiediew W. J. Historia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, t. 1, przeł. Tadeusz Różycki. — Warszawa, 1954.

Hrycak Jarosław, Historia Ukrainy 1772—1999. Narodziny nowoczesnego narodu. — Lublin, 2000.

Jasienica Paweł. Rozważania o wojnie domowej. — Warszawa, 1978.

Kamiński Stefan. Lata walk i zamętu na Ukrainie 1917—1921. — Warszawa, 1990.

Kowalczyk Andrzej S. Pan Petlura? — Warszawa, 1998.

Kropotkin Piotr. Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju, red. Wojciech Goslar et al., przedm. George Woodcock. — Poznań, 2006.

Kropotkin Piotr. Zdobycie chleba, przeł. Paweł Zaorski. — Lwów, 1904.

Marples David R. Historia ZSRR. Od rewolucji do rozpadu, przeł. Irena Scharoch. — Wrocław, 2006.

Orwell George. Na dnie w Paryżu i w Londynie, przeł. Bartłomiej Zborski. — Warszawa, 2004.

Pipes Richard. Rewolucja rosyjska, przeł. Tadeusz Szafar. — Warszawa, 1994.

Pipes Richard. Rosja bolszewików, przeł. Władysław Jeżewski. — Warszawa, 2005.

Rylski Eustachy. Stankiewicz; Powrót. — Warszawa, 1984.

Serczyk Władysław A. Historia Ukrainy. — Wrocław, 2001.

Tołstoj Aleksy. Droga przez mękę, przeł. Władysław Broniewski. — Warszawa, 1971.

Trocki Lew, Moje życie. Próba autobiografii, przeł. Jan Barski, Stanisław Łukomski. — Warszawa, 1990.

Wierzchoś Dariusz, Maria Nikiforowna — władczyni stepu,

http://histmag.org/?id=2625

Wojna Romuald. Nestor Machno i «anarchizm czynu» // «Z pola walki». — № 2, 1975.

Wolin [Wsiewołod Eichenbaum], Nieznana rewolucja 1918—1921, przeł. Iwo Czyż. — Poznań, 2007.

Wrangel Piotr. Wspomnienia, t. 1, przeł. Ewa Rojewska-Olejarczuk. — Warszawa, 1991.

Офіційна інтернет-сторінка, присвячена Несторові Махну: http://www.makhno.ru (статті, книжки, фотографії).

www.nestormakhno.info

«Kurjer Poranny», 28.11—2.12.1923

«Ilustrowany Kurier Codzienny», 27.11—6.12.1923

«Gazeta Warszawska», 28.11—2.12.1923.

«Gazeta Poranna 2 gorsze», 28.11.1923.

«Robotnik», 28.11—1.12.1923

Александр Пархоменко, реж. Леонид Луков, 84 мин. — СССР, 1942.

Девять жизней Нестора Махно, сценарий: Игорь Болгарин, Виктор Смирнов, режиссер Николай Каптан, 612 мин. — Россия-Украина, 2006.

Батькам, вуйкові Ясеві, Мартці, Вікторові, Максові, Борові й Малґосі.

А також:

Ользі Миколаївні, Олегові, Лесі та Владі Сліпченкам, працівникам Краєзнавчого музею в Гуляйполі, особливо — пані директору Любові Григорівні Геньбі.

Нині — південна та східна Україна.

Катеринослав — нині Дніпропетровськ.

Олександрівськ — сьогоднішнє Запоріжжя.

Імовірно, особливо охоче їх використовували наприкінці ХІХ століття македонські борці за незалежність.

Члени партії соціалістів-революціонерів.